Nog een aantal foto´s die gemaakt zijn toen ik weer naar huis ging. Vooral de eerste keer moet je natuurlijk niet gelijk overdrijven met lopen.
Ik kijk uit naar de tijd dat we ons weer vrij kunnen bewegen en weer mooie plaatsen kunnen gaan bezoeken. Dat alles weer open is maar daar zullen we nog wel even op moeten wachten vrees ik.
Na een aantal weken eindelijk weer even een wandeling gemaakt. Door een runnersknie heb ik een poosje niet goed kunnen lopen. De pijn werd zo erg dat slapen bijna niet mogelijk was. Via de huisarts terecht gekomen bij de Fysiotherapeut. Nu 4 weken behandeld met allerlei apparaten eindelijk bijna van de pijn af. Wat een genot is dat. Heb nog wat kunnen fotograferen gelukkig maar echt veel ben ik niet tegen gekomen.
Dinsdag ook nog even naar de Vreugderijkerwaard geweest. Tot mijn grote verbazing zag ik dat er al twee ooievaars hun intrek hadden genomen in het ooievaarsnest. Zo mooi om te zien. Kijk zelf maar!
Bergeenden!
Wij staan verdekt opgesteld!
Iets verderop staat nog een ooievaarsnest en ja hoor daar zat er ook een!
Wat een weertje vandaag. Heerlijk een eind gewandeld hier in de wijk. Hier staan nog geen krokussen in de bloei maar tot mijn grote verbazing stonden er toch 2 paar in het gras!
Ik dacht even gezellig fotograferen buiten maar wat is het koud. Met een half uurtje was ik weer binnen waar het lekker warm was. Nee, je gaat niet voor je plezier naar buiten. Het is wel een prachtig gezicht en dat zien we niet zo vaak meer in Nederland.
Ik had een paar dagen geleden gehoord dat hier in onze wijk een roerdomp was gesignaleerd. Natuurlijk al een paar dagen op pad gegaan met mijn fototoestel maar helaas de roerdomp niet gezien. Eindelijk zag ik vanmiddag een paar vogelaars staan. Gauw naar huis en fototoestel opgehaald. Het is gelukt maar wat zijn die moeilijk te zien in het riet. Gelukkig mocht ik bij een vogelaar door zijn verrekijker kijken want anders had ik hem echt niet opgemerkt. (Lol) Ze zitten vaak ook nog zo ver weg. Het zijn niet de beste foto´s maar ik wil ze toch wel laten zien.
Hier zit hij ver in het riet!
Hier doet hij net even zijn kopje omhoog je moet echt goed kijken!
Nog wat foto´s van de zilverreiger helaas niet allemaal scherp maar dat ligt aan de lens die ik gebruikte. Inmiddels op zoek naar een nieuwe lens maar dat is nog een heel gedoe want waar ga je voor. Persoonlijk heb ik voorkeur voor de canon EF 70-200 mm F/2.8 IS USM II of de canon EF 28-300 3.5 L IS USM. Ik ben nog aan het uitzoeken voor eventueel een teleconverter er bij aan te schaffen. Kortom ik ben er nog niet uit.
Tijdens de wandeling in de sneeuw kwam ik deze grote zilverreiger tegen. Het was nog lekker rustig en zo kon ik hem toch nog redelijk fotograferen. Op zo’n moment baal ik altijd dat ik niet een lens bezit die hem dichterbij kan halen. Je kunt niet alles hebben in het leven. Het roodborstje altijd mooi om voor je les te krijgen.
Het was zo ver gisteravond dwarrelde de eerste sneeuwvlokken van het nieuwe jaar uit de lucht. Vanmorgen al behoorlijk vroeg uit de veren om te gaan fotograferen. Het was jammer dat er bijna geen sneeuw bij was gekomen. Je kan natuurlijk ook niet alles hebben. Toch maar gegaan en dat is maar goed ook want nu is alles al weer weg. Dit is het resultaat van de wandeling.
Lieve mensen ik wens iedereen hele fijne kersdagen en een gezond, corona vrij en fotogeniek jaar! Dank jullie wel voor het bezoeken van mij site en alle gegeven reacties het afgelopen jaar!
Dit zijn alweer de laatste foto´s van de Wijde Aa van een paar weken terug. Heb eigenlijk zoveel zin om weer eens een dagje op pad te gaan met mijn fotomaatje Ank. Maar met die corona durven we het niet aan om in het openbaar vervoer te stappen. Het risico is veel te groot ondanks het mondkapje. Voorlopig moeten we het doen met locaties in de buurt.
Ik ga een poging wagen om mijn foto´s weer op de juiste grote op de site te plaatsen. Ik snap niet waarom het altijd maar veranderd moet worden. Het lijkt wel als ze niets anders te doen hebben bij WordPress. De tekst kan ik centreren maar nu de foto´s nog. Nou het ziet er toch wel wat beter uit.
Voor 2 weken terug nog een wandeling gemaakt in het Westerveldse bos. Het was heel erg drassig en dat is niet zo fijn om te lopen. Maar goed al met al was het toch wel fijn. Er valt altijd wel iets te fotograferen daar. Kijk maar!
Vandaag deel 2 van de paddenstoelen reeks. Achteraf denk ik hebben wij nog mazzel gehad wat het weer betreft. Als ik nu naar buiten kijk dan zie ik af en toe wat spetters en een grijze lucht. Dat is dan wel weer wat minder! Maar misschien dat de foto´s het weer wat goed maken. Veel kijkplezier!
Gisteren gezellig met Ank paddenstoelen wezen fotograferen. Het weer zag er erg goed uit. Zon en een heerlijke wind die je haren alle kanten op lieten waaien. Op zo’n wandeling kan je je hoofd even helemaal leeg maken en dat heeft een mens soms nodig. Al met al zijn we toch wel zo ruim 3 uur weg geweest.
Laten we maar weer verder gaan met de foto´s die we genomen hebben van Ampies Berg. Zo als je ziet is er voldoende om te fotograferen en tevens geniet je van al die pracht en praal. Om dit te onderhouden moet je wel een liefhebber zijn. Het is fantastisch!
Vandaag samen met Ank een bezoek gebracht aan Ampies Berg in t Harde. We wilden al veel eerder gaan maar door allerlei andere omstandigheden kwam het er maar steeds niet van. Gelukkig stonden de bloemen er nog prachtig bij en het is daar een ware oase van rust en we genoten dan ook weer volop.
Ik had gisteravond het idee gekregen om vandaag weer eens een bezoek te brengen aan Ampies Berg in t Harde. Dat is leuk om te doen dacht ik maar het liep allemaal anders. Kijk ik vanmorgen op het internet voor het adres zie ik staan dat het op zondag gesloten is. Nou ja, dan maar wat anders zoeken. Uitindelijk ben ik terecht gekomen bij de Wythmenerplas. Normaal ligt het vol met badgasten maar daar was het denk ik net iets te koud voor. Toch nog wel een heel stuk gewandeld en wat foto´s kunnen maken.
Afgelopen zondag even heerlijk gewandeld en gefotografeerd. Het was prachtig weer maar ook druk want met mij waren er wel meer mensen op het idee gekomen. Meestal loop ik eerst naar de vogelhut want je weet het maar nooit wat voor vogels je tegen komt. Ik zag hem al zitten op de paal met volgens mij naast hem een jonkie of de partner. Op zulke momenten vind ik het altijd jammer dat mijn lens niet geschikt is voor die afstand. Misschien ooit eens een 600 mm lens aanschaffen. Die lenzen zijn wel zo verschrikkelijk duur helaas!
Visdief!
Was niet echt veel te zien in de vogelhut dus maar weer verder. Ik liep langs het prikkeldraad en hoorde het geluid van een voor mij onbekende vogel. Opeens zag ik hem zitten op het prikkeldraad in eerste instantie dacht ik het is een mus. Thuis gekomen zag ik dat het een blauwborst was. Jammer dat ik hem niet scherper had kunnen fotograferen want na 1 foto geschoten te hebben was hij alweer verdwenen. Wil hem toch laten zien omdat je ze haast niet tegenkomt in Nederland.
Alweer de laatste beelden van het zandsculpturen festival. Het was heel erg mooi maar ook wel weer heel heftig om te zien. Ga nu maar weer eens de natuur in. Er staat nog wel het een en ander op mijn lijstje.
We gaan weer verder met de zandsculpturen in Garderen. Er is zo veel moois te zien. Om deze beelden zo mooi te kunnen maken moet je toch wel heel erg creatief en handig zijn. Het enkeltje naar de dood zijn beelden waar ik wel even moest slikken om de emotie de baas te blijven. Het lijkt allemaal zo echt en eigenlijk is het ook zo verdrietig dat het allemaal gebeurd is. Al is het 75 jaar geleden je kan het nooit vergeten!
Vandaag in het mooie Garderen het zandsculpturen festijn bezocht. Het thema dit jaar is “75 jaar bevrijding”. Je mocht maar 3 uur op het park blijven ivm de coronaregels. Ik dacht eerst 3 uur dat is te weinig maar dat viel reuze mee. Jammer dat de sculpturen binnen behoorlijk in het donker stonden en dat maakte het fotograferen niet gemakkelijker. Ook zijn de mensen meestal een sta in de weg maar dat viel nu juist weer mee. De mensen hielden zich keurig aan 1.5 meter afstand zodat het fotograferen wat fijner was. Het was genieten van deze kunstwerken. Zo knap als je dat kunt. Het begon allemaal met dit kunstwerk!
Vanmorgen voor mij doen redelijk op tijd even een eind gelopen. Tja en dan denk je waar zal ik eens heen gaan.. De Vreugderijkerwaard kom ik natuurlijk wel vaker maar eigenlijk nooit zo vroeg. Dus zo gezegd zo gedaan. Het was totaal niet druk met wandelaars of fietsers dus ben ik maar gelijk naar de vogelhut gelopen. Jammer is dat mijn lens eigenlijk te weinig bereik heeft voor de vogels. En warempel ik kwam toch nog wat moois tegen. Kijk maar!
Ze zijn er 4 mooie kittens van onze Brits korthaar Moon. Gisteravond geboren een om kwart voor tien en 4 minuten later nummer twee. Om elf uur nummer 3 en tien over elf nr. 4. Hele levendige kittens en waren vanmorgen allemaal al aangekomen. Onze Moon is een perfekte moeder voor haar kittens. Het geslacht is nog niet helemaal zeker maarik denk 2 poesjes en 2 katertjes.
Je komt van alles tegen in de Vreugderijkerwaard o.a. Zwanen, Ooievaars en verschillende soorten vogels. Helaas konden we niet naar de vogelhut omdat het eilandje onder water stond en dus de vogels een andere plek hadden opgezocht. Maar we zagen net op tijd nog een witte kwikstaart. Best nog ver weg maar het lukte toch. De ooievaars hebben hun nest ook weer opgezocht en de zwanen zullen binnenkort ook wel gaan nestelen.
Deze week kan ik nog wat foto’s plaatsen maar een nieuwe voorraad is voorlopig niet aan de orde. Eind deze week krijg ik een nestje Brits Korthaar kittens en dan blijft er heel weinig tijd over om te fotograferen. Natuurljk zal ik van het nestje wel wat foto’s plaatsen. Gisteren nog een wandeling gemaakt in de Vreugderijkerwaard altijd heerlijk om daar te wandelen. Het water was behoorlijk gestegen en heel wat weilanden waren overstroomd. Altijd goed voor fotogenieke momenten. Wees allemaal voorzichtig met het coronavirus!
Vandaag en morgen nog wat foto´s van de carnavalsoptocht in Zwolle 2020. Wat zijn mensen toch creatief wat betreft het maken van kostuums. Ik werd echt getroffen door een mevrouw die wel zo´n fantastisch karakter had neer gezet en zo uitgesproken er uit zag dat ik hier grote bewondering voor had. Ik begin er dan ook mee om deze foto´s te plaatsen. Ben benieuwd als jullie dat ook vinden!
Vanmiddag samen met Ank naar de Carnavalsoptocht geweest. Het was gelukkig droog maar we waren maar net op tijd klaar met fotograferen toen het begon te regenen. Wel heel erg sneu voor al die mensen die carnaval vierden. Sorry, het copyright teken en tekst is wel heel erg groot uitgevallen. Ik had geen zin meer om het te veranderen.
Dit is alweer het laatste deel van het China Light Festival in Ouwehandsdierenpark. Ik hoop dat jullie er net zo van genoten hebben als ik. We hebben natuurlijk ook nog foto’s van de dieren in het park maar die komen later.
Op deze foto zie je hoe de veren van kleur veranderen.
We gaan weer verder met het China Light Festival. Gelukkig viel het met de drukte mee zodat we redelijke foto´s konden maken. Je raakt niet uitgekeken en als ik het zo eens bekijk denk ik dat er toch wel een paar vergeten heb. Kwam vast van de kou.
Vorig jaar wilde ik er al graag heen maar toen kwam er weer van alles tussen en voor ik het wist was het alweer afgelopen. Dit overkomt je natuurlijk maar een keer. Vrijdag was het zover en zijn Ank en ik de trein in gestapt naar Rhenen. We hebben het zo koud gehad zodat we meerdere malen het restaurant opzochten waar de kachel lekker brandde. Maar ondanks de kou had ik het zeker niet willen missen. De verlichte beelden waren zo fantastisch mooi. Kijk maar!
Eigenlijk maak je op zo’n dag veel te veel foto´s. Ik heb soms moeite om te bepalen welke ik ga plaatsen. Maar toch een selectie weten te maken. Hier komen ze en veel kijkplezier!
Ik ga maar snel door met het plaatsen van de foto´s want er staat alweer een nieuw uitje voor de deur. Volgende week gaan Ank en ik als het weer goed is naar het China light festival in Rhenen.
Alweer het laatste deel van het IJsbeelden festival 2019. Het is en blijft altijd mooi om dit evenement te bezoeken. De beelden zijn een lust voor het oog en met veel liefde gemaakt. Prachtig!
Afgelopen dinsdag samen met Ank naar het IJsbeelden festival geweest. Het lijkt wel als het elk jaar kouder wordt. Mijn vingers waren bijna bevroren en op het laatst kon ik geen foto meer maken. Tjonge, tjonge je moet er wat voor over hebben. Het is en blijft altijd erg mooi om te zien.
We gaan weer verder met de dieren in Wildlands. Begin maar meteen met de kodddige pinguïns. Wat kunnen die een geluid produceren zeg. Een eindje verder waren de robben bezig met hun speelkwartiertje. Het is haast onmogelijk om ze een beetje goed op de foto te krijgen maar toch heb ik een poging gewaagd.
Ongeveer 2 weken geleden samen met Ank naar Wildlands in Emmen geweest. De eerste keer dat we er waren was net na de opening van Wildlands. Veel is er eigenlijk niet veranderd. Ik begin maar met de Afrikaanse leeuwen want die zijn zo leuk. Wij hadden geluk want de twee welpen waren heel actief aan het spelen. Dit is zo schattig!
Mist en vorst geeft een hele mooie witte en grijze wereld. Veel zin om naar buiten te gaan had ik niet maar het was de eerste echte serieuze rijp die ik nog niet gezien had dit najaar.
Wat was het fantastisch weer vandaag. Vanmorgen Ank gebeld en samen zijn we op pad gegaan. Wat kwamen de herfstkleuren mooi tot hun recht. Hier word je echt wel blij van. Landgoed Den Berg ligt in een prachtig wandelgebied nabij Dalfsen en ik heb volop genoten.
We gaan weer door met de expositie en lopen naar de volgende loods. Deze was beter verlicht dan de eerste. Ook hier keek je je ogen uit. De figuren waren tot in de puntjes uitgewerkt. Wat een werk!
Deze zomer gekeken naar het programma Zandkunstenaars in competitie van omroep Max. Het is zo prachtig en gedetailleerd hoe ze werken met zand. Wat een kunstenaars zijn het. Ik heb er zo veel bewondering voor, vandaar dat ik vandaag naar Eburg ben geweest waar
een zandsculpturen expositie te zien is. Persoonlijk heb ik zelf niet veel met bijbelverhalen maar niettemin heb ik hier
mijn ogen uitgekeken. Tjonge, tjonge wat mooi! De verhalen stonden uitgebeeld in 3 loodsen. In de eerste loods vond ik zelf het licht niet zo geweldig om echt mooie foto´s te maken. In loods 2 en 3 was het licht veel beter maar die beelden komen later. Veel plezier met het kijken naar de zandsculpturen.
Vandaag nog lekker even gefotografeerd bij landgoed Molencaten. Het was ondanks het toch wel wat trieste weer behoorlijk druk met wandelaars. Ik ging er heen om paddenstoelen te fotograferen. Die moeten nog worden uitgezocht. Was nog maar net bezig of de eerste druppels vielen al naar beneden. Maar het ging nog redelijk. Nu staan er ook altijd veel paarden in de wei en zo ook een moeder met haar veulen. Het veulen was echt zo leuk met zichzelf aan het spelen en ging een eind bij moeders vandaan. Maar o wat werd Moeders boos en je ziet hier haar reactie.
Het was gisteren een prachtige dag om eens heerlijk te wandelen in het bos bij de Horte richting Dalfsen. Ank had er ook wel erg veel zin in en zo zijn we weer samen op pad gegaan. Altijd reuze gezellig! De herfstkleuren beginnen al iets te komen en dat heeft ook wel weer wat. De natuur is zo mooi in welk jaargetijde dan ook.
Gisteravond nog voor de hitte uit samen met Ank heerlijk gewandeld en gefotografeerd in de Vreugderijkerwaard.. We hoopte eigenlijk om mooie foto´s van de lepelaars te maken maar helaas waren ze te ver weg althans voor onze telelenzen. Het was toch de moeite waard want alles staat volop te bloeien. Hier een greep uit de gemaakte foto´s.
Al een hele tijd niet meer gefotografeerd ivm ziekte. Heb even een paar foto´s geschoten met de nieuwe camera. Wat een heerlijk gevoel is dat weer. Binnenkort maar weer een keer op pad.
Het is natuurlijk heel erg knap als je van blokken ijs hele mooie beelden kan maken. Ik denk aan die mannen en vrouwen die deze beelden maken en hoe koud ze het wel niet hebben gehad. Brrrr ik doe het ze niet na. Ze verdienen dat heel erg veel mensen komen kijken in de Zwolse IJsselhallen. Je moet het in het echt hebben gezien.
Gisteren samen met Ank naar het IJsbeeldenfestival geweest. Tjonge, tjonge wat was het koud. Onze vingers waren met 10 minuten al bijna bevroren. Volgens ons was het zeker 10 graden onder nul. Het enige wat wij jammer vonden was dat het wat kleiner was opgezet en dat ging ten koste van veel details. We beginnen maar bij het begin.
Sinds een lange tijd weer eens een dagje op pad geweest met Ank om te fotograferen. Ondanks de kou en regen zijn we toch afgelopen woensdag op weg gegaan. Dit keer hadden we dierenpark Blijdorp uitgekozen omdat daar 3 Aziatische leeuwenwelpjes waren geboren. Tussen twaalf en twee uur kon je ze bewonderen samen met moeder Lalana in het binnenverblijf. Gelukkig was het niet zo druk in het park zodat we leuke foto’s konden maken. Nadeel van binnen fotograferen is het glas wat niet altijd schoon is. Dit keer viel dat reuze mee.
Gisteren samen met Ank een dagje naar het Kröller-Müller Museum en de daarbij behorende beeldentuin geweest. De dag begon best wel een beetje frisjes maar zo af en toe brak de zon door en werd het heerlijk aangenaam. Na ongeveer 2 uur reizen aangekomen bij het park de Hoge Veluwe. Wat een prachtige omgeving. We beginnen maar bij de entree en die is gelijk al mooi! Al met al een mooie maar vermoeiende dag.
Terwijl iedereen nog zit te genieten van al dat mooie weer zal ik mij best doen om wat leuke foto´s van dierenpark Amersfoort te plaatsen. Het lijkt alweer wat lang geleden maar in feite is dat eigenlijk helemaal niet zo. Veel plezier met het bekijken van de foto´s.
Vandaag aandacht voor de kroeskoppelikaan. Zijn wel hartstikke leuke dieren met hun prachtige verenpak, snavels en keelzakken. We hebben er best een hele poos bij stilgestaan om te fotograferen.
Afgelopen woensdag een heerlijk dagje samen met Ank naar dierenpark Amersfoort geweest. We hebben prachtig weer gehad behalve op een bui van een paar minuten na. Donderdag dacht ik even wat foto’s te plaatsen maar helaas ging mijn harde schijf van de laptop kapot. Dat is echt balen hoor. Inmiddels maar een nieuwe laptop gekocht. Ik start maar bij de leeuwen en de tijgers die moeilijk te fotograferen waren gezien het tegenlicht in de ramen.
Zomaar even een wandeling in de wijk gemaakt. De fuut was bezig om een nest te maken en ik hoop eigenlijk dat ze er gaat broeden. Als er wel jongen komen dan heb je een eersteklas plek om foto’s te maken. We zullen het moeten afwachten. Plotseling was een meeuw van plan om voor mijn ogen te landen. Ik moest wel heel erg rap (meestal ben ik te laat) zijn. Twee kuifeenden die zich ook nog lieten zien. De laatste eend zat er gewoon zo heel erg lief.
Afgelopen week toch nog even een wandeling gemaakt in de Vreugderijkerwaard. Tjonge, maar wat was het koud, de tranen liepen over mijn wangen. Helaas maar weinig foto’s gemaakt.
Afgelopen zondag 8 km gewandeld in het bos bij Zandhove en langs de Sekdoornse plas. Het was heerlijk wandelen in het zonnetje. Je hoopt altijd dat je wat aparts tegen komt en dat gebeurde ook. We liepen langs een stel bomen waar behoorlijk gekwetterd werd. Laten we nou tegen een barmsijs aanlopen. Deze ben ik nog nooit tegen gekomen. Helaas zijn de foto’s niet van die kwaliteit maar ik wilde ze toch laten zien.
Wie weet wat dit voor een vogel is (zou het een kramsvogel kunnen zijn)!
Afgelopen zondag de kou getrotseerd om een kijkje te nemen in de Vreugderijkerwaard. Het water stond behoorlijk hoog en dat heeft ook wel weer iets aparts. Erg lang kon je er niet zijn want het was zo zo koud. De vingers waren bijna bevroren en dat kan je nu net niet hebben bij het fotograferen. Toch waren meer mensen op het idee gekomen om het hoge water van dichtbij te bekijken. Na het nuttigen van een aantal lekkere kopjes warme koffie zijn we maar weer huiswaarts gekeerd.
In de maand oktober samen met Ank nog een aantal keren opstap geweest om paddestoelen te fotograferen. Deze foto’s heb ik nog niet op mijn blog gezet omdat er steeds iets tussen kwam. Soms maakt een mens zich veel te druk om andere dingen. Maar ja, wie wat bewaard heeft wat.
Bears in Mind (sinds februari 2016 de nieuwe naam van Alertis) beschermt de beer in het wild en helpt de beer in nood. Het Berenbos is het bekendste project van Bears in Mind. In twee hectare bos krijgen bruine beren die vroeger mishandeld zijn of moesten optreden in circussen of theaters, weer een onbezorgd leven. Deze beren zijn ambassadeurs voor hun soortgenoten in het wild en laten zien hoe beren echt zijn. Ouwehands dierenpark heeft zo’n Berenbos en het is prachtig om te zien hoe deze beren zichtbaar genieten. In een woord geweldig!
We zijn een aantal keren wezen kijken of er al wat beweging was bij de panda’s. Eindelijk om 4 uur ging Wu Wen het mannetje naar buiten. Een hele horde aan fotografen er achter aan. Dat is eigenlijk wel een beetje hilarisch om te zien. Ook wij wilden natuurlijk wat plaatjes schieten en zochten een mooi plekje. Zie hier het resultaat.
Als eerste zijn we naar Pandasia gelopen voor het geval het heel druk zou worden. Gelukkig was dat niet het geval. De panda’s Xing Ya en Wu Wen zaten binnen in hun verblijf dus konden we achter het raam (die heel schoon waren) toch nog redelijk fotograferen. Ze waren wel heel erg lui en dat is dan ook wel weer grappig om te zien.
Gisteren samen met Ank een dagje naar Ouwehands dierenpark geweest. We hadden een prachtige zonnige dag, wat soms ook wel weer lastig is met fotograferen. We wilde heel graag de reuzenpanda’s zien en dat is gelukt. Ze komen later aan bod. Vandaag begin ik met de Amurtijger, Afrikaanse leeuw en de Nevelpanter. Helaas waren ze absoluut niet actief. Ze lagen alleen maar te slapen of zo maar een beetje te kijken.
Amurtijger (wordt ook wel Siberische tijger genoemd) het is de zwaarste en grootste tijger.
Afrikaanse leeuw (De koning der dieren en prachtig van kleur).
Stelletje luiwammesen
Nevelpanter (staat als kwetsbaar op de rode lijst)
Voor het eerst van mijn leven op het wad gelopen. Onder begeleiding van mensen van natuurmonumenten en dit was een hele ervaring. Moet ik wel zeggen dat ik in principe niet zo’n held ben. Het was best zwaar lopen en redelijk vermoeiend maar het was de moeite waard.
Met 1 Nederlandse en 1 Duitse groep op weg.
Wat een groot stuk wad is dit nog.
De naam is mij ontschoten.
Even wroeten in de zee.
Even voelen.
Deze schelpen komen en verdwijnen weer in het zand.
Het moest er nu maar eens van komen een bezoekje aan het robbeneiland op Ameland. Elke keer als ik op de eilanden was wilde ik dat al eens ondernemen maar het kwam er gewoon niet van. Het is zo mooi, puur natuur. Er waren ook veel kleintjes bij die pas geboren waren. Ik had nog wel dichterbij gewild maar helaas zat dat er niet in. Ze waren trouwens ook niet erg actief. Wat een luilakken.
Eind juli een paar heerlijke dagen door gebracht op Ameland. Het is zo fijn om lange strandwandelingen en fietstochten te maken. Dat dan wel weer op een e-bike. (Lol) Ook nog andere leuke dingen gedaan maar daar later meer over. Op een van de fietstochten zag ik deze moeder en dochter aan het paarden mennen. Heel erg leuk om dit eens te zien.